تشکر از ظریف و چند نکته - سفر به آنتالیا

یکم، اگر کلی ترین جنبه های حرف ظریف، هماهنگی دو طرفه دیپلماسی و میدان باشد، این حرف درست است.

نمونه بارزش کاری بود که ایران در موضوع جنگ دهه 90 میلادی در بالکان و پروژه بوسنی انجام داد، ولی اگر معنای حرف این باشد که میدان باید در خدمت دیپلماسی باشد، نه این درست نیست. معلوم است در سیاست های خارجی دیپلماسی و میدان هر دو باید با چه کسی هماهنگ باشند.

دوم، شرایط حرفه ای جناب ظریف ایجاب می نماید پشت هر دری حرفی متناسب همان در و اتاق بزند، ولی انتظارم به عنوان یک ایرانی این بود که نظرات محرمانه او در خصوص مجاهدترین ایرانی معاصر مثل بیشتر مردم، همدلانه تر می بود. ضمن این که خوب بود این نظر در قالب یک گفت وگو مطرح می شد و کاش طرف دیگر این گفت وگو شهید نشده بود.

سوم، الان که آب گل آلود شده، جناب آشنا را فراموش نکنیم. یک عنصر رسانه شناس و امنیتی که مهم ترین کارش در این هشت سال، منحرف کردن افکار عمومی در موقعیت های حساس بوده. کلا پروژه ایشان یعنی گفت وگوی شبیه بازپرسی با وزرا به مذاق مدیران دولت خوش نیامده.

این پروژه وقتی توسط یک آدم با نگاه امنیتی و زیرنظر یک رئیس دولت امنیتی انجام می گردد، می تواند به نوعی پیشدستی برای ساکت نگه داشتن وزرا در آینده باشد.

چهارم، به عنوان کسی که #حاج-قاسم را کارآمدترین ایرانی در دهه اخیر می داند و دوستش دارد، نگرانم تابو شدن این سرباز وطن، فرصت گفت وگوی شفاف و حتی منتقدانه در خصوص ایشان و دستاوردهایش را از ما بگیرد. این فرصت، فرصت شناخت گفتمان جهاد و کارآمدی است که باید حفظ گردد.

پنجم، درسی که من از این ماجرا گرفتم این است که یک مسؤول اجرایی نباید تک برنامه ای باشد. به نظر می رسد نگرفتن نتیجه از تک برنامه باعث می گردد آدم هر چقدر هم معقول به نظر برسد، دچار سندرم فرافکنی گردد و دنبال پوست خربزه و پالان خر بگردد برای بهانه جویی.

... و اما تشکر: با توجه به همرسانی پرحجم صحبت های جناب #ظریف کلمه مهمی به فضای عمومی و ادبیات سیاسی ما وارد شد؛ #میدان.

این اتفاق خوب را ایشان رقم زد و به سهم خودم باید تشکر کنم، چون بسیاری از مسائل و مسائل ما از توجه نکردن به این مفهوم مهم ناشی می گردد.

میدان فقط عرصه جنگ نیست. هرجا مسائل مردم پررنگ می گردد میدان است و هر میدانی مرد خودش را می خواهد.

اصولا مسائل در میدان حل می گردد نه در دفترها و پشت میزها. سبک حاکمیت پیامبر و امیرالمؤمنین هم نسبت وثیقی با میدان داشت و آنها #مرد-میدان بودند.

حاج قاسم هم به نظرم مرد میدان خودش بود.

ز - نویسنده / روزنامه خبرنگاران