قبل از تشنه شدن آب بنوشید!

به گزارش سفر به آنتالیا، گرمازدگی را همه ما می شناسیم؛ به خصوص در این روزهای ابتدای تابستان. کمتر کسی از ما هست که گرما در یک روز سخت کاری کلافه اش نکرده باشد؛ سردرد، سرگیجه و لباس هایی که از عرق خیس شده... قدم به قدم آب معدنی می خوریم ولی باز تشنه ایم. هم تشنه، هم خسته. با آقای دکتر علی بیداری، متخصص داخلی و فوق تخصص

قبل از تشنه شدن آب بنوشید!

قبل از تشنه شدن آب بنوشید!

مصاحبه با آقای دکترعلی بیداری درباره پیشگیری از گرمازدگی و درمان آن

گرمازدگی را همه ما می شناسیم؛ به خصوص در این روزهای ابتدای تابستان. کمتر کسی از ما هست که گرما در یک روز سخت کاری کلافه اش نکرده باشد؛ سردرد، سرگیجه و لباس هایی که از عرق خیس شده... قدم به قدم آب معدنی می خوریم ولی باز تشنه ایم. هم تشنه، هم خسته. با آقای دکتر علی بیداری، متخصص داخلی و فوق تخصص روماتولوژی، درباره درباره پیشگیری از گرمازدگی و درمان آن مصاحبه کرده ایم که در زیر می خوانید.

آقای دکتر! دیگر به فصل گرما رسیده ایم. فردی که دچار گرمازدگی می شود با چه حالتی به مطب مراجعه می کند؟

فرد گرمازده معمولا به درمانگاه یا مطب مراجعه نمی کند.

چه طور؟

چون گرمازدگی یک اورژانس طبی است و بیمار مبتلا به آن، آن قدر بدحال است که او را با آمبولانس به اورژانس می آورند.

اصلا این گرمازدگی که ما از آن شکایت می کنیم، چیست؟

گرمازدگی در اصطلاح به حالتی گفته می شود که در آن در اثر گرمای محیط، درجه حرارت بدن انسان افزایش پیدا می کند، چرا که فرد قادر نیست حرارت حاصل از متابولیسم بدن را به طور طبیعی دفع کند.

چرا بدن حرارت را دفع نمی کند؟

بدن ما باید گرمای زاید را دفع کند و همواره درجه حرارت درونی خود را در سطح مشخص و مشخصی نگه دارد. وقتی که در اثر گرمای هوا و تابش مستقیم خورشید درجه حرارت بدن بالا می رود، بدن هم در مقابل تدبیری می اندیشد که همچنان به دفع حرارت مازاد ادامه دهد. این فعل و انفعالات با مکانیسم های مختلفی روی می دهد.

ممکن است توانایی تعریق در کسی کاهش یافته باشد؟

بله و این باعث آسیب پذیری در برابر گرما خواهد شد؛ مثلا برخی از بیماران که داروهای خاصی را مصرف می کنند ممکن است بدن آنها به اصطلاح خشک باشد و کمتر از بقیه عرق کنند. در محیط های شرجی هم دقیقا به همین دلیل احتمال گرمازدگی بالا خواهد رفت چون هوای محیط از رطوبت اشباع است و مقدار تبخیر عرق از راه پوست کاهش یافته و بدن خنک نمی شود. این حالت در فصل های گرم و در منطقه ها شرجی مثل برخی از استان های جنوبی ایران رخ می دهد و می تواند کشنده باشد. در نوع کلاسیک گرمازدگی هجوم چند روزه یک جبهه هوای گرم در منطقه های که جزو منطقه ها گرمسیر هم به تعداد نمی فرایند، می تواند باعث گرمازدگی و حتی مرگ در افراد زیادی شود.

یعنی تا این حد خطرناک است؟

صددرصد. البته حالت خفیف تری هم هست که ممکن است با خروج از منزل در یک هوای گرم تابستانی به ما دست دهد و به آن گرماخستگی می گویند؛ یعنی وضعیتی که در آن، فرد دچار ضعف و خستگی بیش از حد، تپش قلب، سرگیجه و سردرد می شود. شیوع آن مخصوصا در تابستان زیاد است. بدن بیمار دچار گرماخستگی، از شدت عرق مرطوب است و اگر درجه حرارت آن را مقدار بگیریم، می بینیم که طبیعی است یا ممکن است به مقدار اندکی هم افزایش داشته باشد.

خیلی از مردم از این اختلال احساس عذاب می کنند.

خب، اگر حالت گرماخستگی در یک بیمار ادامه پیدا کند، کم کم به مرحله ای می رسد که بدن اش خشک می شود، یعنی دیگر عرق نمی کند. احساس سیاهی رفتن چشم ها در او ایجاد می شود و با وجود اینکه هوا گرم است، ممکن است سردش بشود. در چنین حالتی درجه حرارت بدن او به مرز 41 درجه و یا بیشتر می رسد که به اصطلاح می گوییم گرمازده شده است. این درجه حرارت بسیار خطرناک است و می تواند باعث آسیب و یا مرگ سلول های بدن شود. بیمار در این حالت رفته رفته دچار اغتشاش شعور و افت هوشیاری می شود و در صورت درمان نشدن کما و مرگ رخ خواهد داد.

پس باید این علامت ها را جدی گرفت؟

کاملا! اینها که عرض کردم، علامت های هشدار گرمازدگی هستند. خیلی اهمیت دارد که ما حواس مان به این علامت ها جمع باشد، به خصوص در کسانی که به نوعی در مقابل گرمازدگی مستعدتر هستند.

حالا چگونه می توان از گرمازدگی پیشگیری کرد؟

سوال به جایی است! خیلی اهمیت دارد که ما قبل از اینکه دچار عوارض وخیم گرمازدگی بشویم، در پی راه حل ای برای پیشگیری از آن باشیم چون در این صورت مقدار مرگ و میر ناشی از گرمازدگی کاهش خواهد یافت. اولین راه حل که بدیهی هم به نظر می رسد این است که از قرار گرفتن طولانی مدت در محیط های گرم و مرطوب و همچنین محیط هایی که در معرض تابش مستقیم آفتاب هستند، خودداری کنیم.

ولی بیشتر ما به دلیل شرایط زندگی از بودن در چنین محیط هایی ناگزیریم.

اگر مجبور بودیم، باید از کلاه های لبه دار و مکان های دارای سایبان استفاده کنیم. همچنین پوشیدن لباس های نامناسب مثل انواع ضخیم، تیره یا لباس های تنگ و چسبان را به هیچ وجه توصیه نمی کنم. لباس هایی که می پوشیم باید نخی و خنک باشد. لازم است که به صورت پیشگیرانه در فواصل زمان کار استراحت کنیم و دوش بگیریم و قبل از احساس تشنگی آب بنوشیم. این خیلی مهم است که برای نوشیدن مایعات نباید منتظر احساس تشنگی ماند.

معمولا چه قدر آب لازم است؟

بدن ما در این شرایط به حدود 3 تا 5 لیتر مایع به همراه قند و املاح رقیق نیاز دارد؛ مثل دوغ رقیق یا آب میوه. میوه های طبیعی هم به خصوص انواعی که غنی از املاح هستند کاملا مفید خواهند بود.

حالا اگر با کسی برخورد کردیم که گرمازده شده، باید چه کار کنیم؟

باید او را به سرعت به سایه منتقل کنیم و فورا با اورژانس تماس بگیریم. بعد، لباس هایش را تا حد امکان از تن اش در بیاوریم. او را با یک پارچه یا پوشش نازک و مرطوب بپوشانیم و با اسپری یا آب پاش به بدن او آب خنک بپاشیم. همچنین اگر در دسترس بود با یک پنکه یا بادبزن او را خنک کنیم. می توان در ناحیه زیربغل یا کشاله ران او کیسه یخ قرار داد و بیمار را مرتبا با پارچه خیس و خنک مرطوب کرد تا آمبولانس برسد. استفاده از آب بسیار سرد یا آب یخ برای خنک کردن بیمار چندان توصیه نمی شود زیرا باعث انقباض واکنشی عروق سطحی پوست می شود و در نتیجه حرارت در اعماق بدن محبوس می ماند و بدن نمی تواند حرارت را به سطح منتقل کرده و آن را دفع کند.

برخی ها در چنین شرایطی به بیمار آب می دهند که بخورد. آیا این، کار درستی است؟

نه، اصلا ! از آنجا که بیشتر بیماران گرمازده در این شرایط دچار نوعی حالت افت هوشیاری هستند، نوشاندن آب به آنها می تواند باعث ورود آب به ریه و ایجاد عفونت ریوی شود. پس این کار معمولا توصیه نمی شود، به ویژه آنکه بیمار بعد از انتقال به بیمارستان به نحو مطلوب تحت سرم درمانی قرار خواهد گرفت.

منبع: www.salamat.com

منبع: راسخون
انتشار: 7 مهر 1400 بروزرسانی: 7 مهر 1400 گردآورنده: antalyanet65.ir شناسه مطلب: 1833

به "قبل از تشنه شدن آب بنوشید!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "قبل از تشنه شدن آب بنوشید!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید