کاظم محنایی: فدراسیون بسکتبال با رفیق بازی اداره می گردد ، زمان مشحون باندبازی بود الان هم هست - سفر به آنتالیا

با وبسایت سازمان نظام مهندسی همراه باشید.

کاظمی محنایی، مربی تیم ملی بسکتبال جوانان در سال 2015 در گفت و گو با خبرنگاران، با انتقاد از محدود شدن فعالیت عده ای خاص در فدراسیون اظهار کرد: به هیچ وجه موافق فعالیت افراد محدود در بسکتبال نیستم. ایران انقدر پتانسیل و نیروهای توانمند دارد که فدراسیون بتواند در هر قسمت از آنها استفاده کند تا تیم ملی برای یک نفر نباشد. اتفاقی که این روزها در فدراسیون جدید بسکتبال افتاده اصلا قشنگ نیست. این امیدواری وجود داشت که فدراسیون با تفکری جدید کار را آغاز کند و پیش برود اما می بینیم که افراد فعال محدود هستند.

محنایی که در کادرفنی تیم ملی جوانان قهرمان آسیا شد ادامه داد: متاسفانه خراب کاری های فدراسیون قبلی ادامه دارد. مربیان پایه و بازیکن ساز حرف اول را در ورزش و بسکتبال می زنند و آنها هستند که همواره مربیانی که از بازیکنان آماده بهره می برند را تغذیه می نمایند اما ازاین مربیان سازنده که گمنام هستند استفاده ای نمی گردد و همه چیز برای چند نفر شده است.

او اضافه کرد: اینکه مربی تنها با سفارش بیاید و برود که مثل فدراسیون قبلی است. چرا باید همین تیم نوجوانان که شرایط خوبی داشت با راهنمایی یک مربی خارجی به قهرمانی آسیا برود و نتیجه نگیرد. تفاوت زبان یکی از اصلی ترین مسائل تیم بود و دیدیم که تیم در ثانیه های آخر مغلوب می شد. چرا همین مربی که انقدر از او تعریف می گردد باید ماکائو را با بیش از 100 امتیاز شکست دهد و باعث گردد که تیم در دیدارهای حساس کم بیاورد؟

محنایی همچنین گفت: این محدود شدن افراد در بسکتبال به ما صدمه می زند. کوهیان مربی با دانش و خوبی است اما چرا باید مربی تیم بزرگسالان باشد در کادرفنی رده های پایه باشد، سرمربی تیم امید باشد، مدرس باشد و همه کارها را انجام بدهد؟ ما مثل کوهیان کم نداریم. چرا کسایی پور که علم مربی گری خوبی دارد باید در یک کمیته مسوولیت اجرایی بگیرد اما متاسفانه می بینیم که بعضی مربیان توانمند در تیم های ملی جایی ندارند. آیا کادرفنی تیم های فینالیست لیگ برتر جایی در تیم های ملی ندارند؟

مربی تیم ملی جوانان در سال 2015 در پاسخ به این سوال که فعالیت موازی مربی ملی در باشگاه چه ضرری برای بسکتبال دارد؟ توضیح داد: به نظرم اصلا این کار شدنی نیست. زمان آقای مشحون که هیچ چیز درست انجام نمی شد اما در فدراسیون جدید نباید رویه قبل تکرار گردد. به نظرم بهترین کار را فدراسیون والیبال نموده است. این فدراسیون با مربیان ایرانی اش در تیم های ملی قرارداد امضا می نماید و اجازه کار به آنها در باشگاه را نمی دهد. دستمزدها به اندازه باشگاه نیست اما کم هم نیست و همین باعث می گردد مربیان در تیم های ملی فعالیت نمایند.

او اضافه کرد: در این شرایط یک مربی تمام فکر و ذکر و انرژی اش برای تیم ملی می گردد. اگر اینطور نباشد مربی باید در چند جبهه کار کند و دیگر انرژی و توانی برای رده ملی ندارد. متاسفانه کسی به این موارد توجه نمی نماید و رسانه ها نیز حرفی نمی زنند. یک مربی ملی الکی ملی نشده و نباید خانه نشین گردد. اینکه کل کار تیم های ملی توسط چند نفر محدود انجام گردد نتیجه بخش نیست و امیدوارم فدراسیون تغییراتی ایجاد کند. فعلا که همه چیز رفاقتی پیش می رود و انتصاب ها بر اساس مجمع انتخابات بوده است.

محنایی ادامه داد: اگر یک مربی در انتخابات به مدیری رای داده نماینده تمام مربیان بوده نه اینکه فقط او صاحب رای باشد و حالا در همه قسمت ها مشغول به کار گردد. آقای طباطبایی هم دوره و هم بازی من بوده و به نظرم باید دقت عمل بیشتری داشته باشد و بداند با رفاقت بازی نتیجه نمی گیرد و بسکتبال لطمه خواهد خورد.

مربی تیم ملی جوانان در سال 2015 در پاسخ به این سوال که تیم کنونی را که چند ماه دیگر باید به عنوان مدافع عنوان قهرمانی در آسیا به میدان برود را چطور ارزیابی می نماید؟ توضیح داد: تیم خیلی خوبی داریم و امیدوارم دست آقای شاه علی را برای کار باز بگذارند. من بازیکنان این تیم را به خوبی می شناسم. هم در این تیم و هم در تیمی که زیر نظر آقای نناد به قهرمانی آسیا رفت بازیکن داشتم؛ بازیکنانی که از استعدادیابی تا پرورش و آموزش بسکتبال زیر نظر خود من بودند. به نظرم تیم خوبی داریم و اگر از آن حمایت گردد نتیجه می گیرد. متاسفانه جو خوبی در فدراسیون حاکم نیست و همه در حال زدن دیگری هستند. همه چیز با رفاقت پیش می رود و نمی دانم تا چه زمانی ادامه پیدا می نماید. زمان آقای مشحون باندبازی بود و اکنون هم هست.

او در خاتمه به سوال خبرنگاران مبنی براینکه چرا به عنوان مربی تیم ملی به جام جهانی زیر 19 سال مصر اعزام نشد؟ توضیح داد:برای من ویزا نگرفتند و نناد به جای من اعزام شد. من 3 سال و نیم از عمرم را شبانه روز در کنار تیم بودم. بدون حاشیه کار کردیم و با کم ترین امکانات و ضعیف ترین شرایط قهرمان آسیا شدیم. بدون بازی های محبت آمیز وارد مسابقات آسیایی تهران شدیم و حتی تا روز چهارم بچه های ما در سالن آزادی می خوابیدند و هتل نرفتند.

محنایی ادامه داد: اندونزی بهترین هتل و غذاها را داشت اما جوانان ایران در سالن آزادی غذا می خوردند چون فدراسیون پول نداشت. بعد از قهرمانی هم هیچ کس از ما یادی نکرد و در نهایت به جام جهانی هم اعزام نشدیم. این اتفاق ها افتاد اما نباید ادامه دار گردد. من در تیم ملی نوجوانان و جوانان کنونی هم بازیکن دارم. مربیان زیادی در بسکتبال کشور هستند که در رده های پایه تخصص دارند و فدراسیون باید از آنها استفاده کند در غیر این صورت همه چیز مثل قبل می گردد و بسکتبال رشد نخواهد داشت.