دانشجوی 32 ساله آبادانی با 16 عنوان کتاب علمی - سفر به آنتالیا

مطوری پور از پژوهشگران و مترجمان فعال در حوزهء پرستاری و علوم پزشکی در این سال هاست که کتاب هایش در دانشگاه هم از منابع قابل توجه و استناد محسوب می گردد. به بهانه روز دختر، با او به گفت وگو نشستیم که در ادامه از نظر مخاطبان می گذرد.

چه چیز باعث شد که برای چاپ اولین کتابتان در این حوزه اقدام کنید؟

گرایش کارشناسی ارشد من در دانشگاه، رشته جراحی داخلی و خاتمه نامه ام در خصوص سرطان پستان بود. سعی کردم تحقیقاتی را روی بیماران این سرطان صورت بدهم و حدبیشتر مقالاتی را که در این مورد نوشته شده است، بیابم و اطلاعاتم را افزایش دهم. از آنجاکه فقدان اطلاعات راجع به این بیماری فراگیر در کشور عزیزمان را حس کردم، آغاز به تالیف کتابی در این حوزه کردم. پس از آن کتاب وسیع تری را نوشتم، با عنوان سرطان از نگاه پرستاری که بیشتر به مراقبت های پرستاران در حوزه سرطان می پرداخت. خوشبختانه از آن کتاب هم توسط اساتید و صاحبنظران استقبال شد و ناشر این کتاب ها از بازخورد نسبت به کتاب هایم رضایت داشت و این انگیزه من را زیاد کرد تا این راستا را ادامه بدهم. این راستا، من را بر آن کرد تا 16 عنوان کتاب را تالیف و ترجمه کنم.

یکی از کتاب های شما نامزد بهترین کتاب سال جوانان و دانشجویان شده است. درباره آن کتاب صحبت کنید. به نظر خودتان چه چیز باعث شد تا نظر اساتید و داوران این حوزه را جلب کند؟

کتاب مراقبت در منزل برای پرستاران بود که من در آن به سرفصل ها اهمیت ویژه ای دادم. چنانچه راجع به موضوعاتی مثل آسم، تصادفات، سرطان ها، دیابت و... پرداختم که این روزها در جامعه ایران زیاد دیده می گردد و مراقبت از این بیماران جزو الزامات است. در آن کتاب، جدا از توضیحات بنیادین که راجع به بیماری ها ارائه می گردد، راه هایی برای بازتوانی این بیماران و بازگرداندن سلامتی جسمی و روحی شان پیش پای پرستار گذاشته می گردد. این موضوع به پرستاران گوشزد می گردد که بیمار پس از ترخیص هنوز از بند بیماری و عوارضش رها نشده است و مراقب هایی احتیاج دارد که می تواند به سلامتش افزون کند. نکته مهم دیگر این کتاب که متمایزش می نماید، فصلی است که من به کاربرد نرم افزار ها و فناوری های نوین در حوزه مراقبت در منزل پرداخته ام. جامعه ما دارد به سمتی پیش می رود که تکنولوژی جزئی از زندگی ما شده است و اگر از آن نگوییم، کوتاهی نموده ایم. به عنوان مثال نرم افزاری معرفی شده است که زمان استفاده بیمار از داروهایش را یادآوری می نماید که می تواند برای سالمندان یا بچه ها یا افراد درگیر مناسب باشد. یا نرم افزاری که در حوزه سرطان به بیمار، اطلاعات بنیادین را ارائه می دهد.

شما دست گذاشتید روی احتیاج های جامعه پرستاری و الزاماتی که یک پرستار در کارش وجود دارد. حتی عموم مردم هم می توانند از برخی کتاب های شما استفاده ببرند. راجع به ادامه دار بودن چنین دغدغه هایی بفرمایید. اینکه چه موضوع و دغدغه ای شما را بر آن می دارد تا کتاب جدیدی را به رشت تحریر در بیاورید؟

ممنون از سوال خوبتان. چیزی که در طی این 10 سال پرستاری خیلی به چشم من آمده و به نوعی دغدغه من محسوب می گردد، ارتباط پرستاران با بیماران است. به عقیده من یکی از مهمترین وظایف یک پرستار زمانی است که برای توجیه بیمار می گذارد. آموزش ها، توضیحات و هدایت های مهمی که باید به بیمار ارائه بدهد و از این جهت اطمینان بیمار از شرایط حضورش در فرایند درمان را ایجاد کند. متاسفانه به دلیل اینکه پرستاران در کشورمان بجز کنترل وضع بیمار وظایف زیادی دارند، برخی اوقلت این وظایف بسیار نامربوط می گردد؛ مثل کاغذبازی های اداری و پرکردن فرم های مختلف. این باعث می گردد که پرستار نتواند به نحو احسن کارش را در حوزه ارتباطی پیش ببرد و بعضا بی مسئولیت به نظر برسد. اگر یک پرستار برای بخش ارتباط با بیماران و همراهانشان وقت کافی بگذارد، می تواند در وجهه جامعه پرستاری هم خوبی هایی را ایجاد کند. می دانم که پرستاران بسیار زحمت می کشند، اما این به چشم بیشتر بیماران نمی آید. در کل، این فقدان یک منبع در این حوزه احساس می گردد که انشالله در صدد هستم که آن را تالیف کنم.

چه چیزی بیشترین تاثیر را بر شما گذاشت و لزوم تدوین، تالیف و ترجمه کتب را برای شما ایجاد کرد؟ آیا این تاثیرگذاری توسط یک کتاب بوده است یا یک استاد؟

به دلیل گستردگی منابعی که در این رشته وجود دارد، نمی توانم اسم یک کتاب را بیاورم . ولی از دلایل تاثیرگذار در این مسئله می توانم به موقعی اشاره کنم که من دانشجوی کارشناسی بودم، وقتی به کتابخانه می رفتم و کتاب هایی را می خواندم که منابع درسی ما بود. پیش خودم فکر می کردم از این کتاب ها چه ترجمه بدی شده است! به همین دلیل من مجبور می شدم که کتاب های زبان اصلی را بخوانم . به همین دلیل این دغدغه برایم ایجاد شد که یک کتاب علمی فارغ از مسائل مهم و طرح شده احتیاج به نثر شیوا و ادبیات قابل قبول و قابل فهم دارد. یک استاد هم در دوران دانشجویی داشتم که انگیزه عظیم من برای فهم بیشتر حوزه پرستاری بود. آقای دکتر هومن شهسواری که از ابتدا تا این لحظه استاد من بوده اند. نه فقط در پرستاری؛ بلکه اخلاق را هم از ایشان آموختم. یک استاد دیگر هم که به من مسائل بنیادین دیگری را آموخت و در نگارش کتاب هایم تاثیر عظیمی داشت آقای دکتر فضل الله احمدی است که جا دارد این جا از ایشان نام ببرم.

در خاتمه، ارتباط شما با کتاب های غیردرسی مثل رمان و داستان کوتاه چطور است؟

راستش به دلیل حجم زیاد پژوهش ها و مقالات و کتاب های درسی که دارم اصلا فرصت مطالعه های متفرقه ندارم. اما علاقه من در حوزه رمان بسیار زیاد است و به دنبال زمان مفصلی هستم که بتوانم رمان های مد نظرم را بخوانم. اما تا این لحظه که فرصت ننموده ام.

هر کسی جز شما بود، وقت مطالعه نداشتن را از او یک بهانه تلقی میکردم. اما برای کسی که 16 عنوان کتاب مطالعاتی جدی و قطور در این حوزه به چاپ رسانده است، دلیل موجهی است. ممنون از اینکه حاضر شدید در این گفت وگو حضور یابید.