بازخوانی یک پرونده سیاه فوتبالی پس از 35سال - سفر به آنتالیا

به گزارش خبرنگاران، روزنامه جام جم نوشت: 9 مهر 1365. یک چهارم نهایی رقابت های فوتبال بازی های آسیایی 1986 سئول. ایران - کره جنوبی. فضای ملتهب اردوی تیم ملی به انبار باروتی شبیه بود که فقط به یک جرقه احتیاج داشت. جرقه همان شب رقم خورد. با شکست مقابل کره جنوبی در ضربات پنالتی. بازی در 120 دقیقه یک بر یک مساوی شد. سیروس قایقران پنالتی اول را گل کرد. عبدالعلی چنگیز دومی را گل کرد. مجید نامجو مطلق سومی را گل کرد. اما ناصر محمدخانی ضربه چهارم را خراب کرد. پنالتی پنجم به وسیله اصغر حاجیلو گل شد اما فایده نداشت چون احمد سجادی هر 5 پنالتی را گل خورد. کره جنوبی 5 - ایران 4.

تیم ملی از گردونه رقابت ها حذف شد اما بازی تازه آغاز شده بود. ستاره های تیم ملی نامه ای را که قبل از نخستین بازی تیم ملی در مرحله گروهی نوشته بودند، رسانه ای کردند. متن نامه این بود:

بسمه تعالی

ضمن آرزوی موفقیت برای ملت شهیدپرور ایران و پیروزی رزمندگان اسلام و مسلمین بر کفر، ما بازیکنان تیم ملی بنا بر رسالتی که به عهده ما بچه های این آب و خاک اسلامی بود با تمامی قدرت هم قسم گشته ایم که بازی های آسیایی سئول را به اتمام رسانده و بعد از بازی ها چون دیگر قادر به ادامه همکاری با مربیان تیم ملی نیستیم لذا از کلیه ملت عزیز و مسئولان ورزش خواهانیم ما را مورد عفو قرار داده و آرزوی موفقیت تیم ملی را در همه میادین از خداوند بزرگ خواهانیم. ان شاءالله به امید پیروزی هر چه سریع تر رزمندگان اسلام...

برای اولین و آخرین بار در تاریخ فوتبال، ستاره های تیم ملی علیه کادر فنی شورش کردند؛ آن هم به خاطر اختلاف عقیده و دیدگاه. سرمربی تیم ملی (پرویز دهداری) که می گفت با انضباط بودن از قوی بودن مهم تر است. اما بازیکنان این هشدارها را برنتابیدند و توماری نوشتند تاریخی. پای آن تومار را این ستاره ها امضا نموده بودند: محمد پنجعلی، شاهرخ بیانی، شاهین بیانی، حمید درخشان، ضیاء عربشاهی، اصغر حاجیلو، سیدمهدی ابطحی، مرتضی یکه، فرشاد پیوس، غلام فتح آبادی، احمد سجادی و سیروس قایقران. که البته این آخری بعد از امضا روی اسمش خط کشید. بعد از رسانه ای شدن این تومار چهار بازیکن بر اساس ماده ها و بندهای آیین نامه انضباطی و با دلایلی چون اهانت و توهین به مربی، سرپیچی از دستورات، تشکیل جلسات غیر مجاز، رعایت نکردن موازین اخلاقی و تحریک بازیکنان برای مدتی، از حضور در میادین محروم شدند؛ چنگیز (9 ماه)، پنجعلی (6 ماه)، درخشان و حاجیلو (هر کدام 3 ماه).

زنده یاد حمیدرضا صدر در یادداشتی در ورزش 3 تعداد این بازیکنان را 14 تن اسم می نماید: بازگشت به تهران. ادامه بازی؛ بازی بزرگ تر و جنجالی تر؛ بازی رسانه ای؛ روشدن مصاحبه های سرد بازیکنان با خبرنگاران در کره. به مشام رسیدن بوی شکست بزرگ؛ بوی سرکشی؛ بوی نافرمانی؛ روشدن مصاحبه هشداردهنده دهداری با خبرنگاران (به نظرم باید در همه جا خاک باشد) ستاره ها و شورش؛ شورش برابر دهداری؛ قد علم کردن؛ دهن کجی؛ رویارویی با رضا وطنخواه. ستاره ها رویکرد دهداری را نمی پسندند. سخنانش را درباره دو - سه بازیکن. ستاره ها پس از بازگشت به تهران نامه ای رو خواهند کرد. امضاهایشان را؛ استعفا خواهند داد. تومار ... تومار ... تومار... فدراسیون فوتبال با نامتعارف ترین نامه رسانه ای روبه رو خواهد شد. جلسه های علنی و پنهانی؛ غوغا و هیاهو؛ بگیر و ببند. نام ستاره ها پای استعفا خواهد آمد: محمد پنجعلی، شاهرخ بیانی، شاهین بیانی، حمید درخشان، ناصر محمدخانی، مرتضی فنونی زاده، عبدالعلی چنگیز، ضیاء عربشاهی، اصغر حاجیلو، سیدمهدی ابطحی، مرتضی یکه، فرشاد پیوس، غلام فتح آبادی، احمد سجادی و سیروس قایقران. می گویند قایقران روی نامش خط کشیده. می گویند و می گویند ... .