اما و اگرها درباره انسولین های بدون سوزن در ایران - سفر به آنتالیا

به گزارش خبرنگار سلامت خبرنگاران، ترس از سوزن انسولین همواره دغدغه بیماران دیابتی است براین اساس کوشش برای ساخت ابزار تزریق بدون سوزن نیز همواره مطرح بوده است کما اینکه در کشور ما نیز اقداماتی برای ساخت چنین وسیله ای شده است ولی دکتر کامران نیکو سخن مدیرعامل انجمن دیابت ایران درباره استفاده از انسولین های بدون سوزن نظر متفاوتی دارد و به خبرنگاران عنوان می نماید: این وسایل چیز جدیدی نیست، برای نخستین بار در زمان جنگ ویتنام ساخته شدند؛ سربازهای که به جنگ می رفتند بدن های استریلی نداشتند و باید تزریق بدون سوزن را به وسیله پوست انجام می دادند. بنابراین داستان این ابزارهای بدون سوزن از اینجا آغاز شد.

نیکوسخن ادامه داد: بعدها خواستند که تزریق انسولین هم استفاده نمایند که متاسفانه هیچ موفقیت خاصی ایجاد نشد زیرا داروهای که در زمان جنگ به مانند آندرنالین استفاده می شد دُوز خاصی مطرح نبود و اگر مقداری هم جذب نمی شد مسئله ای ایجاد نمی کرد.

مدیرعامل انجمن دیابت ایران بیان کرد: ولی درباره انسولین، حتی یک و یا نیم واحد کم و زیاد گردد برای بچه ها تاثیر زیادی در قند خونشان ایجاد می نماید؛ برای همین وقتی از انسولین های بدون سوزن استفاده می گردد ما نمی توانیم مطمئن باشیم تمام آن انسولین جذب خون می گردد یا خیر؛

نیکوسخن در انتها گفت: بنابراین ابزارهای بدون سوزن واقعاً به عنوان یک وسیله مناسب برای انسولین استفاده نمی گردد و سالها پیش ایده آن مطرح شده بود و حتی ساخته شد ولی هیچ وقت از محبوبیت خاصی برخوردار نشد و مطالعات علمی نیز نشان داد که متاسفانه نمی تواند به عنوان یک وسیله دقیق برای دُوز انسولین بکار گرفته گردد.