DNA انسان در سراسر سیاره پراکنده شده و این دانشمندان را نگران نموده. اما چرا؟ - سفر به آنتالیا

بر اساس یک مطالعه نو، فناوری به حدی پیشرفت نموده است که اکنون می توان تکه های DNA انسان را از هوا، آب یا خاک غربال کند و اطلاعات شخصی افرادی را که آن ها را ر ها نموده اند، رمزگشایی کند.

ممکن است در نگاه اول چنین چیزی کاربردی به نظر برسد، نویسندگان یک پژوهش نو هشدار می دهند که جامعه ممکن است برای عواقب آن آماده نباشد.

سطح زمین مملو از در سلول های گیاهی و جانوری دور ریخته شده است، اینها تجزیه می شوند و چیزی که محققان از آن به عنوان DNA محیطی یا ‘e یاد می نمایند، بیرون میریزد.

با تکثیر کوچک ترین تکه های eDNA و خواندن توالی ها، محققان می توانند به طور دقیق فهرستی از ارگانیسم های موجود در هر زیستگاه را با سرعت و بدون احتیاج به هزینه برای کار میدانی، به طور دقیق تهیه نمایند.

عمل اسلیو معده

رزرو هتل

خرید ساک پارچه ای

علاوه بر این، آن نمونه های ژنتیکی نماینده می توانند اطلاعاتی به ما ارائه دهند که هیچ فرآیند دیگری به تنهایی قادر به انجام آن نیست، مانند اطلاع رسانی به محققان در خصوص وجود بیماری ها یا روابط بین جمعیت ها.

زمانی که جانورشناسان ژن های گمشده را از رسوبات باستانی استخراج می نمایند یا در پی نشانه هایی از یک هیولای اساطیری در دریاچه نس هستند، همه چیز خوب به نظر می رسد. اما در مواد ژنتیکی حتما رشته هایی از مواد به جای مانده از انسان های رهگذر نیز وجود دارد و کسی دوست ندارد در خصوص DNA او کسی جاسوسی کند.

در حالی که روش های قدیمی تر توالی یابی برای یافتن توالی های ژنتیکی انسانی در نمونه های eDNA با مشکل روبرو بودند، فرآیندی که به نام توالی یابی تفنگ شات گانی شناخته می گردد، این محدودیت را ندارد.

تیم تحقیقاتی از نزدیک آزمایشگاه ویتنی برای علوم زیستی دریایی، از کنار رودخانه ای در ایرلند، نمونه هایی آب و ماسه گرفتند. از جمله مکان هایی که نمونه ها را از آن ها جمع آوری کردند، یک جزیره متروک و یک رودخانه کوهستانی دور از سکونت انسان بود. بسیاری از قطعات کروموزومی، حاوی اطلاعات شناسایی در خصوص منبع خود بودند.

دافی - یکی از محققان- می گوید: ما در تمام طولاین پروژه از مقدار DNA انسان و کیفیت آن متعجب شده ایم. در بیشتر موارد کیفیت تقریباً برابر با نمونه برداری از یک فرد است.

هر کسی می تواند بیاید و این اطلاعات را جمع آوری کند. اما آیا برای گرفتن آن نمونه ها احتیاج به رضایت دارید؟ یا باید بعضی کنترل ها را برای حذف اطلاعات انسانی اعمال کنید؟

به عنوان یک ابزار پزشکی قانونی، مزایای این کار چیزی شبیه به یک شمشیر دولبه است که روش های را برای ردیابی افراد در صحنه جنایت توسعه می دهد.

این نگرانی وجود دارد که نظارت عمومی به برچسب کاذب امنیت با استفاده از این شیوه به ناکجاآباد برود.

به عبارت دیگر بهره برداری از اطلاعات ژنتیکی ریخته شده به طور غیرارادی برای اهداف تحقیقاتی، این خطر را دارد که همه ما تحت نظارت دائمی ژنتیکی قرار گیریم.

ممکن است در آینده آرشیوی از تکه های DNA که تقریباً در هر صحنه جنایی وجود دارد نگهداری گردد، تاین امر یک شمشیر دو لبه است. چه کسانی باید به DNA ما دسترسی داشته باشند؟

این تحقیق در Nature Ecology and Evolution منتشر شده.