یک گوشه پاک پرنور - سفر به آنتالیا

یک گوشه پاک پرنور

نویسنده: کیمیا امینیان

عکس: حنیف شعاعی

راهنمای گشت و گذار در امامزاده یحیی (ع) در یکی از قدیمی ترین محلات تهران

تهران، امامزاده کم ندارد، آن هم از نوع تاریخی. اما امامزاده هایی در تهران هستند که هنوز هم رونق سابق را دارند و پیوندشان با گذشته قطع نشده. اماکنی که مثل قبل، هم محل نذر و نیاز زائران هستند و هم جایی برای گشت و گذار بعد از زیارت. یکی از این امامزاده های معروف، امامزاده یحیی (ع) در محله عودلاجان است که مرکز نشینان قدیمی هنوز به آنجا سرمی زنند و دیدار تازه می کنند. برای بسیاری از این قدیمی ها، محوطه امامزاده فقط یک زیارتگاه نیست و چنارهای تاریخی اش، خاطراتی دور را برایشان زنده می کند. چنارهای امامزاده یحیی (ع) که به ثبت ملی هم رسیده، محبوبیت بسیاری دارند؛ چرا که یکی از معدود بازمانده های زنده، برای تاریخ باغ - شهری هستند که در روزگار نه چندان دور سایه چنارهایش بر سر مردم بود. به اعتقاد بعضی از تهرانی ها، به خاطر امامزاده حتی چنارهای اینجا هم محترم اند. اگر این روزها سری به امامزاده بزنید، دخیل و قفل های رنگی را روی شاخه این چنار می بینید.

نسب نامه

زائرانی از روزگار دور

ابوالقاسم عزالدین یحیی (ع) معروف به یحیی (ع)، به شهادت صندوقچه قدیم امامزاده، فرزند امام سجاد (ع) است. این صندوق که روی مرقد است. در سال 895 هجری قمری به دستور ملک شاه غازی ساخته شده است. این بزرگوار با 15 واسطه به امام چهارم می رسد و در سال 592 قمری به دست علاء الدین تکش خوارزمشاه به شهادت رسید.

چطور برسیم؟

در کوچه پس کوچه های بازار

امامزاده یحیی (ع) بخشی از مجموعه بازار تاریخی تهران است و در یکی از محلات شلوغ تهران قرار گرفته است؛ بنابراین وسایل حمل و نقل عمومی بهترین راه رسیدن به آنجاست.

مترو: باید در ایستگاه میدان پانزده خرداد از مترو پیاده شوید و مستقیم به سمت شرق حرکت کنید. مجبورید تا سه راه ناصرخسرو پیاده بروید، اما از آنجا به بعد می توانید سوار تاکسی شوید و از راننده بخواهید، بعد از چهار راه سیروس سر کوچه امامزاده یحیی (ع) شما را پیاده کند؛ البته اگر حوصله پیاده روی دارید، بهتر است از ایستگاه مترو تا امامزاده پیاده بروید، نیم ساعت بیشتر طول نخواهد کشید. بعد از چهار راه، سمت راست خیابان به کوچه امامزاده می رسید و از آنجا هم پنج دقیق تا خود امامزاده باید به سمت شمال بروید.

تاکسی: می توانید به میدان بهارستان بروید و از آنجا سوار تاکسی شوید و تا چهار راه سیروس پایین بیایید. از آنجا به بعد هم باید تا امامزاده چند دقیقه ای پیاده بروید.

چه می بینیم؟

زیر سایه امامزاده

اگرچه از عمر امامزاده چند قرن می گذرد اما به دلیل بازسازی های متعدد خود بنا چهره ای امروزی پیدا کرده است

ورودی امامزاده: سر در ورودی امامزاده کاشی کاری زیبایی دارد که اول از همه توجه تان را جلب می کند؛ انواع کاشی معرق و هفت رنگ و ستون های کوتاه.

حیاط امامزاده: امامزاده یحیی (ع) از معدود بناهای روباز با حیاط مشجر در مجموعه بازار است که شاید زیباترین بخش امروز آن، گنبد کاشی مخروطی شکل آبی رنگ اش است. بنای امامزاده به دوران تیموریان می رسید و به دستور ملک شاه، پسر شاهرخ ساخته شده. بنای اصلی خشتی امامزاده در قرن هفتم ساخته شده و در سال 1318 تخریب می شود. بنای فعلی بعد از بازسازی سال 1320 و بعد از بازسازی های بعدی، ظاهر اصلی خود را از دست داده و شکل و شمایلی امروزی پیدا کرده. به رسم دیگر امامزاده ها، این امامزاده هم صحن وسیع، مسجد، ایوان، رواق، ضریح و حرم آیینه کاری دارد.

صندوقچه چوبی: صندوق منبت کاری شده امامزاده یحیی (ع)، یکی از قدیمی ترین آثار امامزاده است که تقریباً 500 سال قدمت دارد. روی آن چند کتیبه نوشته شده که هر کدام بخی از اطلاعات مربوط به امامزاده و بنا را در اختیار زائر قرار می دهد. ضمن آن که چهار طرفش با صلوات بر چهارده معصوم تزیین شده است.

چنارهای قدیمی: چنارهای معروف محله عودلاجان در همین امامزاده قرار دارند و هنوز آثار دخیل های قدیم و نو روی تنه آنها به جای مانده. یکی از آنها که خارج از صحن امامزاده قرار گرفته است، به چنار سوخته معروف است؛ چرا که در تنه اش حفره بزرگی قرار گرفته است که با دود شمع و چراغ های نذری سیاه شده و جالب است که بعضی از تهرانی ها همان زمان اعتقاد داشتند که این چنار بیماری سیاه سرفه را شفا می دهد. اما چند سالی است که همین درخت سوخته به دلیل بی توجهی های در حال خشک شدن است.

بقعه های دیگر: در حیاط امامزاده علاوه بر بقعه امامزاده یحیی (ع)، مقبره مرحوم بهاء الملک همدانی و مرقد امامزاده محمد (ع) قرار دارند. حتما فاتحه ای هم برای آنها بفرستید.

منبع: سرزمین من، شماره ی 30

/ج

منبع: راسخون