پکن با کلکسیونی از جاذبه های باشکوه گردشگری - سفر به آنتالیا

اگر علاقمند به سفر با بهترین تور ارزان چین هستید و میخواهید از زیباترین شهر چین دیدن کنید با ما همراه شوید.

شهر زیرزمینی پکن

در سال 1969، مائو که به نظر می آمد به فکر آینده مردم پکن است، تصمیم گرفت که مردم باید در زیر زمین زندگی نمایند! آنارشیست های چین، جنگ هسته ای با شوروی را پیش بینی نموده بودند و به همین دلیل ارتش چین به زیر خیابان ها اعزام شد تا پناهگاه های بزرگی بسازند، که هم اکنون از آن ها به عنوان انبار، هتل و رستوران استفاده می شود. شهر زیرزمینی دارای90 ورودی است که مابین مغازه های خیابان اصلی کیان من پنهان شده اند.

کاخ تابستانی قدیمی

کاخ تابستانی اصلی در قرن 12 میلادی ساخته شد و هم اکنون تنها تکه هایی از سنگ مرمر و ستون های شکسته آن به جا مانده. ویرانه های این کاخ تا باغ بهار ابدی کشیده شده است و در این باغ، شما با ویرانه های فواره بسیار بزرگی رو به رو می شوید که تنها اثری است که به خوبی نگهداری شده است. در غرب این ویرانه ها، باغ گل های زرد قرار گرفته است. این کاخ با طرح اروپایی فواره ها و تندیس های عجیب و غریب اش، به دستور امپراتور کیان لنگ ساخته شد. در طول جنگ جهانی دوم گروه های انگلیسی و فرانسوی این کاخ را ویران و اشیای ارزشمندش را از کشور خارج کردند.

معبد لاما

معبد لاما با 3 دالان طاقدار و 5 تالار اصلی (که هر یک بزرگتر از دیگری است)، چرخ های گردان مخصوص زائرین، کاشی های خوش رنگ خیره نماینده، شیرهای چینی با شکوه، تندیس ها و دیوارهایی که با تصاویری از مغول ها، منچوری ها، تبتی ها و چینی ها پرشده، یکی از باشکوه ترین معابد بودایی پکن است. مجسمه شگفت آور 18 متری بودا به شکل تبتی اش با ساتن های زرد، که از چوب ساخته شده است در این مجموعه قرار گرفته است و علاوه بر این، کلکسیونی از مجسمه های بوداهای تبتی برنزی در این معبد نگهداری می شود، که بیشترشان از سلسله کینگ هستند. متأسفانه عکاسی در درون ساختمان معبد ممنوع است.

رصدخانه باستانی

امروزه این رصدخانه در کنار دیوار شهر مینگ پابرجاست. اصل این رصدخانه به دوره کوبلای خان برمی شود. مانند امپراتورهای مینگ و کینگ، کوبلای خان به ستاره شناسان خود متکی بود و از آن ها می خواست که نقشه های جنگ هایش را براساس حرکت ستارگان طرح ریزی نمایند. رصدخانه حاضر، تنها نمونه باقی مانده از ساختمان های دوره سلسله های جین، یون، مینگ و کینگ است، که ما بین سال های 1437 تا 1446 میلادی، برای آسان کردن کار ستاره شناسان و همچنین ناوبری دریایی ساخته شد. در این رصدخانه، نمایشگاه دستاوردها و پیشرفت های ستاره شناسـان چین باستان به چشم می خورد. علاوه بر این رصدخانه باستانی دارای محوطه بسیار زیبایی است که می توان روی نیمکت های آن نفسی تازه نموده و از مناظر لذت برد. همچنین در محوطه رصدخانه، کره بسیار زیبای چند حلقه ای وجود دارد که شاید مربوط به سال 1439 میلادی است. در اطراف این کره، چهار اژدها قرار گرفته که نگهبانان آن هستند.

موزه تاریخ طبیعی پکن

بـر سـر در ورودی ایـن مـوزه مملـو از خزنـدگان، پرتره هایـی از دانشـمندان و مشـاهیر جهـان ماننـد دارویـن و لینـو آویختـه شـده اسـت. بـه هنـگام ورود بـه مـوزه، اسـکلت یک ساوروس از دسـته دایناسـورهایی که ابتدا در چین زندگی می کردنـد و یـک پروتوسـراتپس را می توان دید.

تالار یادبود مائو

مکانی زیارتی و دیدنی در اطراف میدان تیانان من است، که دیدنش برای کارگران چینی اجباری است. مائو تسه دونگ در 1976 درگذشت و کمی بعد آرامگاهش در کنار دروازه ژونگوا ساخته شد. هنوز چینی های بسیاری هستند که به هنگام حضور در کنار جسدش به او احترام می گذارند. جلوتر از مجسمه، جسد مومیایی مائو درون تابوتی کریستالی نگهداری می شود و جسدش را با پرچم داس و چکش پوشانده اند. در اتاق های کناری این تالار، دستبندها، سیگارها، مجسمه ها، حلقه ها و دربازکن های مائو وجود دارد. در تاریخ معینی از سال، جسد مائو برای رسیدگی از تابوت بیرون آورده می شود. قسمت شمالی این ساختمان، بنای یادبود قهرمانان مردمی است که در سال 1958،ساخت آن را به سرانجام رساندند و منظره آن، در روز و شب دیدنی است.

دروازه های میدان تیانان من

دروازه دوان؛ بین دروازه صلح آسمانی و دروازه نیم روزی قرارگرفته است. در زمان شورش بوکسورها که به دلیل ممنوع اعلام شدن و سخت گیری در خصوص مسابقات بوکس ایجاد شد، گنج های این دروازه توسط خارجی ها غارت شد. امروزه می توانید تصاویری از شهر قدیم پکن را بر روی دیوارهای این دروازه تماشا کنید. به رنگ دیوارها و سقف نگاه کنید تا از هنر چینی لذت ببرید. دروازه صلح آسمانی؛ یکی از نمادهای ملی چین است. در قرن 15 میلادی ساخته و در قرن 17 بازسازی شده است. این دروازه جزء چهار دروازه اصلی دیوار شاهنشاهی بوده و امروزه حزب های سیاسی از همین جا، رژه ارتش را تماشا می نمایند. این دروازه 5 در و 7 پل دارد، ولی تنها امپراتور حق داشته که از در اصلی مرکزی استفاده کند. دروازه نیم روزی؛ یا دروازه جنوبی شهر ممنوعه، دارای 5 گنبد است که 3 گنبدش، در مرکز دروازه چسبیده به هم هستند.

پارک معبد آسمان

تیان تان (به معنای محراب آسمان)، نمونه بارزی از معماری مینگ بوده و نماد پکن شمرده می شود. در اصل این معبد به عنوان یک صحنه نمایش بسیار بزرگ برای مراسم تشریفاتی که توسط امپراتور (پسر خدا) برای به دست آوردن محصول خوب و پاک کردن گناهان مردم انجام می گرفته، به کار برده می شد. از بالای معبد، نمای این پارک دایره شکل است و این طرح از باورهای قدیمی و باستانی چین، مبنی بر اینکه زمین در مرکز قرار گرفته است و آسمان به دور آن می چرخد، نشأت گرفته است. بنابراین انتهای ضلع شمالی پارک، به شکل یک نیم دایره است که نیمه دیگر آن در انتهای ضلع جنوبی اش است. معبد زمین در شمال و معبد آسمان، در جنوب پکن قرار دارند. مهم ترین جشن سال قبل از شروع اولین روز زمستان -یعنی زمانی که امپراتور و همراهانش، کیانگ من داجی را در سکوت کامل به مقصد گنبد آسمانی شاهنشاهی ترک کردند، برگزار می شد. این تشریفات مذهبی، آینده ملت را رقم می زدند: هرگونه مانعی در مراسم، نشانه شومی و بدبیاری برای ملت به شمار می رفت. این پارک پر است از سروهای قدیمی و هنوز به عنوان مهم ترین مکان برای تجمع های مردمی به حساب می آید.

پارک دیتان

دیتان، قربان گاه سلطنتی برای خدای زمین است، که محبوبیت کمتری نسبت به پارک معبد آسمان دارد؛ اما اگر در نزدیکی معبد لاما هستید، ارزش این را دارد که در دیتان نیز قدمی بزنید. در دیتان، جشن سال نو چینی همواره برپاست. محراب بزرگ پارک، به شکل دایره ای است. در چین، دایره نماد زمین به شمار می رود.

تاتر ژن گی چی

این ساختمان در اصل معبدی قدیمی بوده است و امروزه همین ساختمان چوبی قدیمی، یکی از بهترین تئاترهای شهر برای دیدن اپرای پکنی است. این تئاتر توسط یک تاجر که علاقه مند به این هنر بود، به صورت خصوصی بازسازی شده است.