کول خرسان؛ دره مرموز ارواح
به گزارش سفر به آنتالیا، دره کول خرسان در 35 کیلومتری شمال شهر دزفول استان خوزستان قرار گرفته است، جایی در انتهای رشته کوه های پرشکوه و پایدار زاگرس. دره در منطقه ایی طبیعی به دور از منطقه ها شهری قرار گرفته است و نزدیک ترین روستا در همسایگی آن، روستای پاقلعه و بیشه بزان است. دره کول خرسان که محلی ها آن را کول خرسون یا دره ارواح می خوانند، شکل و شمایلی بسیار عجیب و مرموز دارد. این دره را دیواره هایی بلند و برآمده احاطه نموده اند که در بعضی از قسمت ها به قدری به هم نزدیک می شوند که نفس کشیدن برای دره را سخت می نمایند. در این قسمت ها راستا به قدری باریک می گردد که تنها یک نفر امکان عبور از دره را پیدا می نماید. شاید به همین علت است که از آن به دره ارواح یاد می نمایند. در تمام مدت عبور از این راستاهای باریک این احساس در شما ایجاد می گردد که چندان فاصله ای تا به هم پیوستن دو دیواره به یکدیگر نیست. هرچند این اتفاق رخ نخواهد داد اما هیجان آن ممکن است نفس های تان را به شماره بیندازد.
خنکی در دل گرما
دره کول خرسان در تمام فصل های سال پر آب است و آب و هوایی معتدل و خنک دارد که اختلاف آن با شهر دزفول که در نزدیکی دره واقع شده است گاهی به حدود 30 درجه سانتیگراد می رسد. آب باریکه های جاری از گوشه گوشه صخره ها در فصل های پرآب و زمان بارندگی به آبشارهایی روان تبدیل می گردد. آب های جاری در دل دره در انتهای جهت به رودخانه دز سرازیر می گردد. بلندی و تنگی دیواره ها که در بیشتر جهت اجازه عبور نور به داخل را نمی دهد، آب های همواره جاری در دل دره و نزدیکی آن به کوه های زاگرس باعث شده دمای دره کول خرسان بسیار خنک باشد و دمای آب گاهی به منفی 20 درجه سانتیگراد برسد.
از سیاوشان تا خرسان
راه رسیدن به دره کمی سخت است. بعد از چند کیلومتر پیاده روی، ورودی دره با نخل هایی که در آنجا نخلستانی کوچک به وجود آورده اند، نمایان می گردد. کمی که از ورودی دره دور می شویم، پوششی عجیب و رویایی در دره خودنمایی می نماید. در اینجا دیواره های دره را گیاه دارویی پر سیاوشان در آغوش گرفته است. صخره های سبز رنگ، که جریان آبی باریک از دل خود عبور می دهند، جلوه ای بی نظیر به دره داده است. در جهت دره درختان سدر، کنار و بادام کوهی به چشم می خورند.
کول خرسان ظاهری متفاوت از دره های دیگر دارد. گویا کسی دیواره ها را صیقل داده و بر آنها جامه ای سبز به تن نموده است. نکته عجیب دیگر، تنگی جهت دره است. به نظر می رسد دیواره ها تمام کوشش خود را نموده اند تا به قدری به هم نزدیک شوند که بتوانند دره را پنهان نگهدارند. شاید به همین علت است که خرس ها تمایل داشته اند در اینجا را خانه خود نمایند. اگرچه اطلاعات دقیقی در دست نیست اما محلی ها معتقدند که دره در گذشته پناهگاه خرسان منطقه بوده و از این رو آن را کول خرسان یا همان دره خرسان می نامند.
در این زمینه بخوانید:
شمخال؛ دره ای باشکوه در همسایگی ترکمنستان
آبشارهای تیرکن؛ هفت حوضچه بهشتی در سوادکوه
اینجا دره ارواح است
تماشا این همه شگفتی هر جهانگردی را به وجد خواهد آورد. اگر شما هم تمایل سفر به دره کول خرسان را پیدا نموده اید این را نباید فراموش کنید که نباید هرگز بدون راهنما وارد دره شوید. اینجا هر چند زیبا اما بسیار مرموز و خطرناک است و تا به حال جان چند جهانگرد را گرفته است، دره ای که از آن به ارواح یاد می گردد. راه دسترسی به دره، از سوی روستای اسلام آباد در منطقه چغامیش است.به وسیله دو روستای نزدیک یعنی روستای بیشه بزان و بعلاوه روستای پاقلعه نیز می توان به کول خرسان رسید. اگر قصد سفر به منطقه را دارید، حتما تجهیزات لازم مانند تلفن همراه، نقشه یا جی پی اس، کفش کوهنوردی، کلاه ایمنی، لباس گرم و خوراک، همراه داشته باشید.
منبع: ایرنا زندگی