توزیع یارانه کالایی به انحراف کشاندن فضای اقتصاد است
به گزارش سفر به آنتالیا، کوپن و توزیع کالا از نظر مالی موجب کاهش کارایی درآمدها یا به تعبیری کاهش سرمایه ها می گردد. کوپن کالایی، علاوه بر اینکه موجب کاهش کارایی درآمدها می گردد موجب فساد و موجب به انحراف رفتن منابع و فعالیت افراد هم می گردد. اول اینکه برخی افراد ممکن است کالاهایی را که کوپنی توزیع می گردد، احتیاج نداشته باشند.
از پروفایل ما وبلاگ حامد دیدن نمایید.
اگر احتیاج نداشته باشند مجبورند کالا را بگیرند و در بازار غیررسمی بفروشند. این عمل، بازار غیررسمی ایجاد می نماید و عده ای ممکن است از این بازار سوءاستفاده نمایند. در این فضا و دست به دست شدن کالا، کالاهای فاسد و غیراستاندارد هم به دست مردم می رسد. اینکه عده ای در بازار غیررسمی فعالیت نمایند برای اقتصاد زیان است و موجب بیراهه رفتن اقتصاد می گردد. مهمتر اینکه اگر به قیمت 120 هزار تومان به فردی کالا داده گردد، اگر آن فرد بخواهد آن را در بازار بفروشد در ازای فروش آن هیچ گاه 120 هزارتومان به فرد پرداخت نمی گردد و کالا با قیمت کمتری از فرد خریداری می گردد. این هم ناکارایی دیگر پرداخت یارانه کالایی است.
علاوه بر آن توزیع کالاها، همواره با رانت برای گروه یا برند خاصی همراه است. چون معمولاً کالاهایی خاص با برندهایی مشخص در یارانه کالایی توزیع می گردد. اگر توزیع کالاها در فروشگاه های خاصی باشد بازهم رانت برای فروشگاه ها ایجاد می گردد. اگر پول به حساب بانک های خاصی واریز گردد رانت برای بانک ایجاد می گردد. پس توزیع یارانه کالایی مسائل زیادی برای اقتصاد ایجاد می نماید. علاوه بر آن ممکن است عده ای تقلب نمایند و تعداد خود را بیشتر نشان دهند یا عده ای در توزیع تقلب نمایند. در هر صورت فضا برای فسادهای گسترده ای با این نوع توزیع یارانه، ایجاد می گردد. قدرت نظارتی قوی در اقتصاد نداریم که بتواند بر توزیع، نظارت و ازفساد جلوگیری کند. حتی اگر قدرت نظارتی قوی داشته باشیم اجرای آن هزینه زیادی را بر دولت تحمیل می نماید. برای نظارت و برای توزیع و درکل برای اجرای طرح جدید هزینه زیادی به دولت تحمیل خواهد شد.
نمی دانم کسانی که این طرح ها را می دهند واقعاً به فکر مردم و مملکت هستند یا نه فقط می خواهند بگویند ما هم در اقتصاد کاری انجام دادیم هرچند زیان های زیادی برای اقتصاد و مردم دارد. ابعاد مختلف طرح توزیع یارانه کالایی مشکل دارد. مثلاً ما الان سیستم پرداخت یارانه داریم، برای حمایت از افراد هدف، می توان عدد یارانه قبلی را افزایش داد. مسائلی که توزیع یارانه دارد در آن نظام تحمل کردیم پس احتیاجی نیست با اجرای سیستم جدیدی برای توزیع یارانه کالایی مسائل دیگری را هم بر اقتصاد تحمیل کنیم. چرا باید هزینه ای دوباره برای راه اندازی توزیع یارانه بر اقتصاد وارد گردد؟ این طرح تحمیل هزینه به دولت، ملت و سیستم مالی و به انحراف کشاندن فضای مالی کشور و همینطور سیستم اداری و اجرایی است. اگر می خواهیم به اقشار آسیب پذیر یاری کنیم این یاری باید با کم هزینه ترین برنامه اجرایی باشد. همگان حمایت از اقشار آسیب پذیر و کم درآمد را قبول داریم اما این یاری باید با عاقلانه ترین و منطقی ترین راه باشد که کم هزینه ترین و پرفایده ترین راه هم هست.
توزیع یارانه باید با کمترین رانت و فساد جدید باشد. روش های قبل هم رانت دارد اما رانت آن کمتر از توزیع کالای یارانه ای است. عدد یارانه جدید دو برابر و بیشتر از یارانه فعلی است. حتی دولت اگر منابع طرح را تأمین کند اما مسائل طرح و هزینه آن بر اقتصاد قابل چشم پوشی نیست. شاید آثار آن باعث فلج شدن اقتصاد گردد. مخالف حمایت از فقرا نیستم اما حمایت با راه درست و کمترین فشار بر اقتصاد باشد. به نظر می رسد طراحان، اصل مسأله کشور که فراوری است، رها نموده اند و به سراغ توزیع یارانه رفته اند. در حالی که اگر فراوری رونق بگیرد رشد مالی در پی دارد و رشد اقتصاد بیشتر از این عدد به مردم یاری می نماید. رشد مالی به همه مردم یاری می نماید و حمایت آن بیشتر از یارانه های پرهزینه است، یارانه ای که ناکارایی و فساد دارد.
*عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس
منبع: ایران
منبع: خبرگزاری پانا